Ben
bir Çingeneyim" diyerek yola çıktık. Pek çokları için
sıradan bir şey bu. Örneğin bir Alman için "Ben bir
Almanım" demek herkesin bildiğini tekrarlamaktan baska bir
anlam taşımayacaktır. Ama söz konusu olan bizim toplumumuz
olduğunda işin rengi büsbütün değişiyor. Bir Çingenenin "Ben
Bir Çingeneyim" diyebilmesi sıradan bir şey değil başlı
başına büyük bir kahramanlıktır. "Ben bir Çingeneyim"
diyebilenler gerçek kahramanlardır. Bu yazı işte bu kahramanlara
adanmıştır.
Insanlarımız
dünyanın her yerinde yaşıyor. Pek çok açıdan farklılık
göstermesine rağmen Çingene toplumunun tüm üyeleri atalarının
göçebe zanaatçı kültürlerden gelmesinde birleşirler. Hepimizin
ataları, köylerde ya da şehirlerde elek, sepet, metal işleme gibi
zanaat ürünlerini satarak göçebe bir yasam sürdürüyorlardi.
Zamanla toplumumuzun bazı üyeleri yerleşik hayata geçtiler. Ama
özünde hepimiz çadırdan geliyoruz. Mazimizde bitmek bilmeyen
zorlu yollar vardır.
Bugün
geldiğimiz noktada bir türlü anlaşamıyoruz aramızda. Bizim
adımız ne? Biz Roman mıyız, Abdal mıyız, Elekçi miyiz, Posa
mıyız? Yoksa Çingene miyiz? İnsanlarımız yılların
biriktirdiği özgüven yetersizliği ve eziklik yüzünden
"Çingeneyim" diyemedikleri gibi "Çingeneyim"
diyenleri de ayıplıyorlar. İnsanlarımız "Çingeneyim"
diyemiyor ama kendisinden daha yoksul kardeşlerini, aşağı
mahallede oturanları ya da öfkelendiği herhangi birisini "Çingene"
sözcüğünü bir hakaret gibi kullanarak asağılayabiliyor. Bir
Çingenenin bir başkasına "Pis Çingene" diye hakaret
edebilmesi ne kadar acı bir şeydir. Ne yazık ki hergün
karşılaşıyoruz bu durumlarla.
Roman,
Abdal, Elekçi gibi sözcükler; Türkiye genelinde "Çingene"
ile anlatılmak istenen şeyin yerel ağızlardaki ifadesi olarak
kullanılıyor. İnsanlarımız zaman zaman bu sözcüklerin arkasına
saklanarak kendilerini korumaya çalışıyorlar. Ne büyük bir
yanılgı! Sanki ben Çingene değilim Romanım, ben Çingene değilim
Poşayım, ben Çingene degilim Abdalım dediğinizde; Çingene
sözcüğüne olumsuz anlamlar yükleyen şahısların fikri
değişiyor. Sanki Çingeneyim dediğinizde sizi asağılayanlar
Romanım dediğinizde saygı duymaya başlıyor. Sanki Çingeneyim
dediğinizde size iş vermeyenler Romanım dediğinizde iş veriyor.
Bu büyük bir yanılgıdır. Kendini kandırmadır. Kimseye faydası
olmaz.
Bazı
başkaları ise kendilerini korumak için ulusal ya da dini
değerlerin arkasına saklanmayı tercih ediyorlar. Bunlar ben
Çingene değilim "Türk Vatandaşıyım" ya da ben Çingene
değilim" Müslümanım" diyenler. Bu sekilde davrananlar
amaçlarına ulasamadıkları gibi bir yandan da kendilerini
asağılamış oluyorlar. "Ben Çingene degilim Türk
vatandaşıyım" demek Çingeneler Türk vatandaşı olamaz
demektir. "Ben Çingene değilim Müslümanım" demek
Çingeneler Müslüman olamaz demektir. Bunlar komik seyler.
Elbetteki herhangi bir dine mensup Çingeneler olabileceği gibi
Müslüman Çingeneler de vardır. Türkiye Çingeneleri Türk
vatandaşıdırlar. Geçmişte ülkenin karşı karşıya kaldığı
zor günlerde gösterdikleri davranışlarla samimi yurtseverler
olduklarını da kanıtlamışlardır. Sosyal kökeni Çingene olan
bir insan Alman, Fransız ya da Türk ulusuna ait olabilir. Ulusal ya
da dini değerlerin arkasına saklanmak çok yanlış bir tavır
olduğu gibi bu değerlerinde yıpratılmasına neden olacaktır.
Nedir
bu işin doğrusu peki? Cesur olmak lazım. Evet, ne yazık ki adımız
bir hakaret sözcüğüne dönüşmüs. İnsanlar "Çingene"
sözcüğünü bir küfür gibi kullanıyor. Ama bu noktada çözüm
adımızı değiştirmek değildir. Çözüm aslanlar gibi adına
sahip çıkmak adını temizlemek, herkese Çingenelerin iyi insanlar
olduklarını kanıtlamaktır. Elbetteki bu zor yoldur.
Zor
yollarda mücadele etmek kahramanların işidir. Herkes kahraman
olamaz. Ama bir kez zor görevler kahramanlar tarafindan başarıldı
mı herkes onların peşinden gitmeye baslar. Gerçekler yavaş ama
sağlıklı bir biçimde toplum tarafından kabullenilir.
Öyleyse
ne yapmalı? Öyleyse bütün dünyaya Çingenelerin insanlık
ailesinin saygın bir parçası olduğunu kanıtlamalı. Öyleyse
kendi kültürümüzü içinde yasadığımız ülkenin kültürüne
rağmen değil ama onunla birlikte, onun bir parçası olarak
gelistirmeli. Öyleyse ne yapmalı; gerektiğinde göğsümüzü gere
gere, başımızı dik tutarak, tebessüm etmeden, ezilmeden,
ciddiyetle "Ben bir Çingeneyim" diyebilmeli.
Göreceksiniz
hersey daha güzel olacak. Peki simdi siz söyleyin bakalım? Var
mısınız kahraman olmaya.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder